मेरो छिमेकमा ८० वर्ष जति उमेर पुग्नुभएको एक जना हजुरआमा बस्नुहुन्छ । उहाँ आफ्नो परिवारसँगै बस्नुहुन्छ र उहाँले जहिले पनि हामी रुमबाट निस्किँदा भेट्दैपिच्छे “टाढै लाग्यौ, छोरी ?” भनेर सोध्नुहुन्छ । म जहिले पनि हाँसेर उहाँलाई जवाफ दिने गर्छु र उहाँलाई भेट्दैपिच्छे उहाँको हालखबर सोध्ने गर्छु ।
दुई दिनअघिको कुरा हो, म साथीसँगै घर आउँदैथिएँ । उहाँको घरको अगाडि आइपुग्दा सिमसिम पानी परिरहेको थियो र उहाँले सुकाइराख्नुभएको मकै पानीले भिज्ला कि भनेर हतार-हतार भित्र लाँदैहुनुहुन्थ्यो । हामीले पनि उहाँलाई एकछिन सहयोग गऱ्यौं र मकै भित्र सारिदियौं । सहयोग गरेपछि हामी रुममा आयौं ।
तर भोलिपल्ट बिहानै हजुरआमा मेरो रुम खोज्दै आउनुभयो । उहाँले झोला बोक्नुभएको थियो, र त्यसबाट मकै निकालेर मलाई दिँदै “हिजो सहयोग गरिदिएकोमा धन्यवाद” भन्नुभयो । सानो सहयोगले पनि अरूलाई खुशी दिलाउन सक्छ भन्ने कुरा मैले पुनः एक पल्ट महसुस गर्न सकें ।