មុនពេលអនុវត្តភាសាស្នេហារបស់ម្ដាយ ខ្ញុំជាមនុស្សខ្វះខាតខ្លាំងណាស់។ ពេលខ្លះខ្ញុំពិតជាមិនដឹងពីរបៀបបញ្ចេញអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំជាពាក្យសំដី ខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយអ្វីក៏ដោយដែលចូលមកក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំតែងតែនិយាយអ្វីដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សមាជិកគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ទោះបីជាខ្ញុំកំពុងនិយាយពាក្យជូនពរទៅកាន់អ្នកដ៏ទៃក៏ដោយ ធ្វើឱ្យបរិយាកាសតែងតែតានតឹង និងសម្ពាធ។
ចាប់តាំងពីយុទ្ធនាការភាសានៃក្តីស្រឡាញ់របស់ម្តាយមក ខ្ញុំបានអនុវត្តការនិយាយពាក្យអរគុណទៅកាន់អ្នកដ៏ទៃ សូម្បីតែរឿងតូចតាច ហើយក៏បានហាត់និយាយពាក្យលើកទឹកចិត្តផងដែរ។ ជាអព្ភូតហេតុ យើងបានសម្រេចបាននូវការរួបរួម ហើយបរិយាកាសតែងតែពោរពេញដោយភាពរីករាយ ហើយសមាជិកគ្រួសារក៏កាន់តែស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នាដែរ។ ហើយខ្ញុំក៏កំណត់កំហុសក្នុងការនិយាយដែរ ព្រោះរាល់ពេលចង់និយាយ ខ្ញុំគិតដល់ពាក្យស្រលាញ់ទាំង ៧ ក្នុងយុទ្ធនាការ។
ខ្ញុំនឹងឧស្សាហ៍អនុវត្តភាសាស្នេហារបស់ម្ដាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។