Πριν από μερικά χρόνια, γνώρισα έναν υπέροχο συνάδελφο που ονομαζόταν Alisha καθώς εργαζόμασταν στον ίδιο τομέα. Κάποια στιγμή άλλαξα χώρο εργασίας, αλλά εκείνη έμεινε αντιμετωπίζοντας πολλές κακουχίες και δυσκολίες.
Μια μέρα, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: «Αδερφή, νιώθω τόσο χαμένη, μόνη και αβοήθητη» και μετά άρχισε να κλαίει. Την παρηγόρησα, υπενθυμίζοντάς της τις δυνάμεις και τις ικανότητές της να βρει μια νέα δουλειά. Τη διαβεβαίωσα ότι δεν ήταν μόνη και ότι ήμουν πάντα εκεί για εκείνη. Όπως είχα υποσχεθεί, τη βοήθησα να βρει μια νέα δουλειά. Τώρα, έχει εξασφαλίσει μια νέα θέση με μια υπέροχη οικογένεια.
Την περασμένη Κυριακή, ήρθε σε μένα και μου είπε, "Ευχαριστώ, αδελφή. Εξαιτίας σας, αυτό ήταν δυνατό. Σας ευχαριστώ που με ενθαρρύνατε να μην χάσω την ελπίδα. Σας ευχαριστώ, αδελφή."
Αυτή ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου γιατί έδειξε τη δύναμη της γλώσσας αγάπης μιας μητέρας στην πράξη. ❤️🙏