Υπάρχει μια γιαγιά στη γειτονιά μου που είναι περίπου 80 ετών. Μένει με την οικογένειά της και κάθε φορά που βγαίνουμε από το δωμάτιο, με ρωτάει: «Έλειπες, κόρη μου;» Πάντα της απαντώ με ένα χαμόγελο και τη ρωτάω πώς είναι κάθε φορά που τη βλέπω.
Πριν από δύο μέρες, επέστρεφα σπίτι με τον φίλο μου. Όταν φτάσαμε μπροστά στο σπίτι του, έβρεχε καταρρακτωδώς και έφερνε βιαστικά μέσα το καλαμπόκι που στέγνωνε, ελπίζοντας ότι δεν θα βραχεί. Τον βοηθήσαμε κι εμείς για λίγο και μεταφέραμε το καλαμπόκι μέσα. Αφού τον βοηθήσαμε, ήρθαμε στο δωμάτιο.
Αλλά το επόμενο πρωί, η γιαγιά μου ήρθε ψάχνοντας για το δωμάτιό μου. Κρατούσε μια τσάντα, έβγαλε λίγο καλαμπόκι από αυτήν και μου το έδωσε, λέγοντας: «Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε χθες». Συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά ότι ακόμη και μια μικρή βοήθεια μπορεί να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους.